Άρθρα

1ος Νικηφόρειος Δρόμος

Με μεγάλη επιτυχία διεξήχθησαν την Κυριακή 13 Απριλίου 2014, οι εκδηλώσεις του 1ου »ΝΙΚΗΦΟΡΕΙΟΥ ΔΡΟΜΟΥ», που διοργάνωσε το Τμήμα Αθλητισμού του Δήμου Ρεθύμνης, υπό την Αιγίδα της Περιφερειακής Ενότητας Ρεθύμνου, σε συνεργασία με το Σύλλογο Δρομέων Υγείας Ρεθύμνου, τον Ορειβατικό Σύλλογο Ρεθύμνου (Ε.Ο.Σ) και την ενεργή υποστήριξη όλων των Πολιτιστικών Συλλόγων των Οικισμών της Δημοτικής Ενότητας Νικηφόρου Φωκά του Δήμου Ρεθύμνης: Ατσιποπούλου, Πρινέ, Γωνιάς, Κάτω Βαλσαμόνερου, Αγ. Ανδρέα, Αγ Κωνσταντίνου, Ρουστίκων, Φραντζεσκιανών Μετοχίων και Καλονυχτίου.

Ο Νικηφόρειος Αγώνας, περιελάμβανε Νικηφόρειο αγώνα δρόμου και ποδηλατοβόλτα μήκους 22.600μ με αφετηρία το Ατσιπόπουλο και τερματισμό το Καλονύκτη, παιδικό αγώνα 1.200μ. από τον Πρινέ έως το Ατσιπόπουλο, αγώνα σκυταλοδρομίας 2 Χ 11.300 μ. με εκκίνηση το Ατσιπόπουλο και τερματισμό το Καλονύκτη, αγώνα δρόμου και δυναμικό βάδισμα 5.300μ από το χωριό Αγ. Κωνσταντίνος και τερματισμό το Καλονύκτη, παιδικό αγώνα 2000μ. από την Παλαίλημνο και τερματισμό το Καλονύκτη, και φυσιολατρική διαδρομή βουνού με αφετηρία τη διασταύρωση παλαιάς εθνικής προς Καλονύκτη και τερματισμό επίσης το χωριό Καλονύκτη συνολικού χρόνου τεσσάρων ωρών.

Η μεγάλη συμμετοχή αθλητών όλων των ηλικιών, από όλη την Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα καθώς και η άψογη συνεργασία των Πολιτιστικών Συλλόγων των χωριών με τους διοργανωτές, ουσιαστικά έθεσαν ασφαλείς βάσεις για την καθιέρωση του Νικηφόρειου αγώνα ως θεσμού ο οποίος πέραν των κινήτρων που προσφέρει σε όλους για ενασχόληση με τον αθλητισμό υπηρετεί και την προσπάθεια του Δήμου μας να αναδείξει μέσα από υγιείς και συλλογικές δράσεις το φυσικό πλούτο της ενδοχώρας την ιστορικότητα των Οικισμών και τη δυναμική των κατοίκων τους.

Μετά το πέρας των αγωνισμάτων, απονεμήθηκαν μετάλλια στους νικητές από την Αντιπεριφερειάρχη Ρεθύμνου κα Μαίρη Λιονή, το Δήμαρχο Ρεθύμνης κ. Γιώργη Χ. Μαρινάκη και τον Εντεταλμένο σε θέματα Αθλητισμού Δημοτικό Σύμβουλο κ. Δημήτρη Λαχνιδάκη και απ’ όλους τους συνεργαζόμενους φορείς και Συλλόγους ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά θεσμοθετήθηκε η απονομή τιμητικής πλακέτας στο δρομέα που τερμάτισε τελευταίος στον αγώνα δρόμου των 22.600μ.

Τη λήξη του Νικηφόρειου αγώνα σηματοδότησε η θερμή φιλοξενία των κατοίκων της περιοχής με την παράθεση παραδοσιακού γεύματος σε όλους τους συμμετέχοντες, στο χωριό Καλονύχτι, το οποίο προσέφεραν ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καλονυκτίου με τη συνδρομή όλων των προαναφερόμενων Πολιτιστικών Συλλόγων των χωριών της Δ.Ε. Νικηφόρου Φωκά.

Την επιτυχία της διοργάνωσης συνέδραμαν με εθελοντική συμμετοχή και χορηγίες η Τροχαία Ρεθύμνης, ο Ιατρικός Σύλλογος Ρεθύμνης, οι Εθελοντές Σαμαρείτες, το ΕΚΑΒ, ο ΣΥ.ΜΟ.ΡΕ (Σύλλογος Μοτοσυκλετιστών Ρεθύμνης), η ΑΝΕΚ Lines, τα ΚΤΕΛ Κρήτης, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ατσιποπουλιανών Αθηνών «Η Αγία Ζώνη» και τα τοπικά ΜΜΕ. Χωρίς τη δική τους πολύτιμη βοήθεια η μεγάλη αυτή διοργάνωση δεν θα πληρούσε τις υψηλές προδιαγραφές που απαιτούνταν.

Κοινή δράση ποδηλατοβόλτας και πεζοπορίας

Την περασμένη Κυριακή πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η κοινή δράση ποδηλατοβόλτας και πεζοπορίας του Ορειβατικού και του Ποδηλατικού Συλλόγου Ρεθύμνου με προορισμό το χωριό Μαργαρίτες. Η συμμετοχή ξεπέρασε κάθε προσδοκία, με 70 ποδηλάτες –τα 30 ήταν παιδιά- και 20 πεζοπόρους που συναντήθηκαν στην είσοδο του φαραγγιού των Μαργαριτών.

Την ποδηλατοβόλτα υποστήριξαν τεχνικά το κατάστημα ποδηλάτων Νίκου Γαλάνη και το Bike Time.

Οδηγός της πεζοπορίας ήταν ο κ. Γιώργος Δαλαμπέλας, κάτοικος της περιοχής, με την οικογένεια του.

Ακολούθησε ξενάγηση στο εργαστήριο «Κεραμείον» και γνωριμία με την τέχνη της κεραμικής, βόλτα στο χωριό και τέλος φαγητό και όμορφη παρέα.

Αξίζει να ευχαριστήσουμε τους Εθελοντές Σαμαρείτες για την υποστήριξη της δράσης, ν’ αναφερθούμε στην άψογη διοργάνωση της και να ευχηθούμε «εις το επανιδείν».

ΕΟΣ Ρεθύμνου - Τρίτη 9-11 μμ στα γραφεία του Συλλόγου: Δημοκρατίας 12, Τηλ. 28310 57766, [email protected], http://www.eosrethymnou.gr

Ποδηλατικός Αθλητικός Σύλλογος Ρεθύμνου - Κάθε Τρίτη και Παρασκευή 8-10 μμ στα γραφεία του Συλλόγου (κτήριο Δελφίνι), Τηλ. επικοινωνίας– 6932 539036

Ο Ορειβατικός Σύλλογος Ρεθύμνου στο φαράγγι του Δικτάμου

Την Κυριακή του Θωμά, πιστοί στο εβδομαδιαίο ραντεβού τους, οι ορειβάτες του Ρεθύμνου επισκέφτηκαν ένα υπέροχο φαράγγι, κυρίως γνωστό ως «του Δικτάμου», ακούγεται όμως και σαν Φαράγγι Κατωχωρίου ή Στύλου (καθώς τα 2 αυτά χωριά αποτελούν την είσοδο και την έξοδό του).

15/05/2013
Η αναχώρηση έγινε νωρίς το πρωί από τα γραφεία του Συλλόγου με ιδιαίτερα μεγάλη συμμετοχή από μικρούς και μεγάλους ορειβάτες. Η είσοδος του φαραγγιού και σημείο έναρξης της διαδρομής, ήταν η όμορφη πλατεία του χωριού Κατωχώρι (ή Κατεχώρι), χωριό που ανήκε στον πρώην Δήμο Κεραμειών και νυν Δήμο Χανίων, ημιορεινό με υψόμετρο 300 μ. διάσημο για τη γιορτή σελίνου.
Το συνολικό μήκος του φαραγγιού είναι περίπου 7 χλμ. και κατέχει την ιδιαιτερότητα, σε αντίθεση με τα περισσότερα του Νομού Χανίων, να βρίσκεται με κατεύθυνση από τα δυτικά προς τα ανατολικά. Η παρουσία του θαυμαστού βοτάνου δίκταμος που φύεται στους κρημνώδεις απότομους βράχους του φαραγγιού αποτελεί και την αιτία ονομασίας του. Η βλάστηση συνίσταται κυρίως από θεόρατα πλατάνια, καλυμμένα με αναρριχητικούς κισσούς, λυγαριές, και πικροδάφνες (σφάκες), ιδιαίτερα μέχρι τη μέση του φαραγγιού που υπάρχει ακόμα νερό από τον χείμαρρο. Προς την έξοδο η βλάστηση μειώνεται με έντονη την παρουσία των κάθετων εντυπωσιακών βράχων. Μικρή παραφωνία στην ομορφιά του τοπίου αποτέλεσε η ύπαρξη πλαστικών και σιδερένιων απορριμμάτων σε κάποια σημεία, απόρροιας του χειμάρρου που τα παράσυρε, αφού κάποιοι ασυνείδητοι επιμένουν να χρησιμοποιούν ρεματιές ως χωματερές!
Μετά από μία πορεία περίπου 4 ωρών και υψομετρική διαφορά 250 μ. οι ορειβάτες έφτασαν στο μικρό οικισμό Φαράγγι, ακριβώς δίπλα στο γραφικό χωριό Στύλος. Βορειοανατολικά και σε πολύ μικρή απόσταση από τον οικισμό βρίσκεται μία πόλγη που σε περιόδους έντονης βροχόπτωσης κατά τους χειμερινούς μήνες (λόγω της περιορισμένης απορροφητικότητας) δημιουργείται η μικρή «εφήμερη» όμως ιδιαίτερα εντυπωσιακή λίμνη του Φαραγγιού!
Από εκεί οι ορειβάτες, υπό την αρχηγεία της κυρίας Χρυσούλας Μαρκαντώνη, έφτασαν στον παραθαλάσσιο οικισμό Καλύβες για κολύμπι, μιας και η μέρα ήταν ιδανική!
Ιδανικές είναι όλες οι μέρες που έρχονται για να γνωρίσουμε τον τόπο μας και τις κρυμμένες του ομορφιές, ακολουθήστε τον ορειβατικό και ενημερωθείτε για τις διαδρομές και μέσω του site http://www.eosrethymnou.gr/.

Ο ορειβατικός στα Σφακιά

Την Κυριακή 24 Μαρτίου ομάδα ορειβατών του Ορειβατικού Συλλόγου Ρεθύμνου πραγματοποίησε τη διαδρομή Ταύρη-Καλοί Λάκκοι. Αρχηγός της εκδρομής ήταν ο Μανόλης Παπαδάκης που με την ενέργεια και τη ζωντάνια του πάντα προδιαθέτει θετικά όλους τους ορειβάτες! 29/03/2013 Η σφακιανή φύση έχει ήδη αρχίσει να υποδέχεται την άνοιξη και οι συνθήκες ήταν ιδανικές. Νωρίς το πρωί έγινε η αναχώρηση από το Ρέθυμνο μέχρι το οροπέδιο Ασκύφου και ανηφορικός αγροτικός δρόμος οδήγησε τους ορειβάτες μέχρι το οροπέδιο της Ταύρης μετά από 7,5 χιλιόμετρα. Εκεί βρίσκεται και ένα από τα τέσσερα ορειβατικά καταφύγια των Χανίων, σε υψόμετρο 1.200 μ. με υπέροχη θέα στην κορφή των Λευκών Ορέων, Κάστρο (2.218 μ.)
Πολύ κοντά στο καταφύγιο υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Πνεύματος με το μνημείο του Σταυριανού Πολέντα (ή Σισανέ), σπουδαίου οπλαρχηγού των Κρητικών Επαναστάσεων. Εγχάρακτα τα παρακάτω λόγια προκαλούν δέος σε όποιο επισκέπτη σταθεί για να τα διαβάσει:
Κουράστηκα να πολεμώ με τ’ όπλο μου στο χέρι
Θέλω να πάω να κοιμηθώ στσοι τόπους τση γενιάς μου
Γι’ αυτ’ άφηκα παραγγελιά στην Ταύρη, στ’ Άγιο Πνεύμα
Να κατοικήσω οριστικά.
Συνεχίζοντας με κατεύθυνση νοτιοδυτική οι ορειβάτες πέρασαν άλλο ένα μικρότερο οροπέδιο, αυτό της Νιάτου και μετά από πορεία περίπου μιάμισης ώρας βρέθηκαν στο εγκαταλελειμμένο πλέον χωριό Καλοί Λάκκοι.
Αρκετά χωριά της επαρχίας Σφακίων, ακολούθησαν δυστυχώς την ίδια μοίρα, αφού η κύρια ασχολία των κατοίκων, η κτηνοτροφία, εδώ και δεκαετίες έχει μειωθεί αισθητά. Συγκεκριμένα το χωριό αυτό, αποτελούσε καλοκαιρινή κατοικία των κτηνοτρόφων από τη Χώρα Σφακίων που έφυγαν οριστικά την πρώτη περίοδο μετά την κατοχή, ύστερα από τις λεηλασίες και θηριωδίες των ναζί που πέρασαν από την περιοχή.
Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 1.400 μ. μέσα σε ένα κατάφυτο από πεύκα και αιωνόβιους πρίνους περιβάλλον, απόλυτα εναρμονισμένο με το πετρώδες της περιοχής. Μελαγχολία προκαλούν τα ερείπια που στέκουν μετά από τόσα χρόνια επιμένοντας στη φθορά του χρόνου, σιωπηρά... και ελπίδα η πανέμορφη αμυγδαλιά στο τέλος του δρόμου που έχει ήδη ανθίσει...
Η αρχιτεκτονική των σπιτιών παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς αποτελεί άριστο δείγμα της σφακιανής. Σπίτια κτισμένα με κύριο υλικό την πέτρα της μαδάρας, με καμάρα, χωμάτινο δώμα, όντα ...λιτά και λειτουργικά...
Από το χωριό ξεκινάει μονοπάτι που μετά από 30 λεπτά κατηφορικής πορείας καταλήγει σε ένα από τα πολλά φαράγγια των Σφακίων, το Βαρθολομά (ή σφακιανό ή Λαγκό), συνολικού μήκους 6,5 χλμ. (η χλωρίδα του συνίσταται κυρίως από πεύκα, κυπαρίσσια και πρίνους). Το φαράγγι καταλήγει στον Πορόλαγκο, 2 χλμ. πριν τη Χώρα Σφακίων. Στη θέση Διχαλώματα, στην αρχή του φαραγγιού, βρίσκεται και η μικρή εκκλησία του Αγίου Παύλου, χτίσμα του 1407 από κατοίκους της Χώρας.
Επίλεκτα μέλη ορειβατών ακολούθησαν εναλλακτική πορεία για την επιστροφή υπό την αρχηγεία του προέδρου του συλλόγου μας, κ. Βασιλάκη.

Στον Όλυμπο οι ορειβάτες του Ρεθύμνου!

Γεμάτη εντυπώσεις και εμπειρίες γύρισε η αποστολή του ΕΟΣ Ρεθύμνου από την ανάβαση στον Όλυμπο που έγινε στις 18-24 Ιουλίου στα πλαίσια της 73ης Πανελλήνιας Ορειβατικής Συνάντησης την οποία διοργάνωσαν φέτος η Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας Αναρρίχησης (Ε.Ο.Ο.Α), ο Ε.Ο.Σ Λιτοχώρου και ο Δήμος Δίου-Ολύμπου στο Οροπέδιο των Μουσών στον Όλυμπο στα 2650μ.

Το 2013 είναι μια σημαντική χρονιά για την ορειβατική κοινότητα αφού συμπληρώνονται 100 χρόνια από την πρώτη ανάβαση στο Μύτικα, στην ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου, στα 2918 μέτρα. Η ΕΟΟΑ διοργάνωσε διάφορες εκδηλώσεις για να τιμήσει αυτή την ιστορική ορειβατική στιγμή με έκδοση αναμνηστικής σειράς γραμματοσήμων από τα ΕΛΤΑ, συναντήσεις Βαλκανικών Ορειβατικών και αναρριχητικών Ομάδων, έκδοση βιβλίου.

Η 8μελής αποστολή του ΕΟΣ Ρεθύμνου με αρχηγό τον Βαβουράκη Νίκο και μέλη τους Καραπιδάκη Ευθύμη, Κορωνάκη Μαρία, Παπαδουράκη Λίλα, Τζανουδάκη Μιχάλη, Σκουλούδη Νίκο, Σκουλούδη Δήμητρα και Μαρκάκη Διονύση ακολούθησε τον ΕΟΣ Ηρακλείου με 45 μέλη και αρχηγό την Ζουμπουλιά Βολωνάκη και έφτασαν στην τοποθεσία Γκορτσιά (1060 μ) στις 19/7 το απόγευμα. Ακολούθησε πορεία μέσα στο δάσος ως το καταφύγιο Πετρόστρουγκας (1980 μ) όπου και διανυκτέρευσαν. Το καταφύγιο αυτό διαχειρίζεται η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης. Σε παράπλευρη στάνη βρέθηκαν φίλοι των Ρεθυμνιωτών και ακολούθησε γλέντι μέχρι το πρωί.

Το Σάββατο 20/7 ξεκίνησε η ανάβαση για το οροπέδιο των Μουσών, μέσω Σκούρτας(2.476μ) «Λαιμού» και «Πέρασμα του Γιόσου» Η πορεία με την εναλλαγή της βλάστησης και του τοπίου ανάλογα με το υψόμετρο ήταν εντυπωσιακή. Πεύκα, Οξιές, έλατα, υπεραιωνόβια ρόμπολα έδωσαν την θέση σε αλπική βλάστηση, χαμηλά φυτά με πολύχρωμα λουλούδια ανάμεσα στις πέτρες. Στο οροπέδιο των Μουσών (2630 μ) καταλαβαίνει ο καθένας γιατί διάλεξαν οι αρχαίοι θεοί τον Όλυμπο για κατοικία τους.

Οι κορυφές Μύτικας (2918μ)και Στεφάνι(2908) ορθώνονται επιβλητικές και μεγαλειώδεις πάνω από αχανή γκρεμό ζωσμένες με το ξακουστό μονοπάτι Ζωνάρια.Το ανάγλυφο της περιοχής με τις κορφές Τούμπα(2802μ), Προφήτης Ηλίας (2788μ) και αχανείς χαράδρες τριγύρω είναι εντυπωσιακό.Στο οροπέδιο υπάρχουν το καταφύγιο Γιόσος Αποστολίδης (διαχ. ΣΕΟ Θες/νίκης) και το καταφύγιο Χρήστος Κάκκαλος (Διαχειριστής Μιχ. Στύλλας, κατέκτησε το 2004 την ψηλότερη κορφή του κόσμου, το Έβερεστ). Το οροπέδιο ήταν γεμάτο πολύχρωμες σκηνές και οι ορειβάτες έκαναν βόλτες στις γύρω κορφές και προσπαθούσαν να διακρίνουν το κεφάλι του Δια κάτω από την Κακόσκαλα.

Μέλη της Ηρακλειωτικης αποστολής επιχείρησαν επιτυχώς ανάβαση στον Μύτικα όταν ξεκαθάρισε η ομίχλη στην κορυφή. Οι καιρικές συνθήκες ήταν γενικά πολύ ευνοϊκές και όλοι παρακολούθησαν τις μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις που διοργάνωσε ο ΕΟΣ Λιτοχώρου. Το βράδυ η θερμοκρασία έπεφτε στο μηδέν.

Την Κυριακή 21/7 αρκετά μέλη της αποστολής ανέβηκαν στην κορυφή Προφήτης Ηλίας (2788) για την Πανελλήνια Συνάντηση. Εκπρόσωποι της ΕΟΟΑ αναφέρθηκαν στο ιστορικό της πρώτης ανάβασης στον Μύτικα το 1913και ακολούθησαν χαιρετισμοί από τα σωματεία που παραβρέθηκαν και ανταλλαγή αναμνηστικών. Τέθηκαν προβληματισμοί για την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των αιολικών πάρκων στα βουνά της Ελλάδας και αναφέρθηκαν προσπάθειες που γίνονται για την ανάδειξη μονοπατιών, διαδρομών κλπ. Όλοι έδωσαν ραντεβού για την επόμενη χρονιά σε ένα άλλο φιλόξενο βουνό της πατρίδας μας.

Με την λήξη της ΠΟΣ οι αρχηγοί έδωσαν το σύνθημα της αναχώρησης για την μεγάλη διαδρομή. Πόρτες, Ζωνάρια, Σκάλα, Σκολιό, Αγ. Αντώνιος. Ήταν η σειρά της Ρεθυμνιώτικης αποστολής να επιχειρήσει για τον Μύτικα ή το Στεφάνι. Το βιβλίο υπέγραψαν στην κορυφή και φωτογραφήθηκαν δίπλα στην ελληνική σημαία οι Βαβουράκης Νίκος, Καραπιδάκης Ευθύμης, Τζανουδάκης Μιχάλης, Σκουλούδης Νίκος, Μαρκάκης Διονύσης. Η ομάδα συναντήθηκε με τους υπόλοιπους στο τέλος του στενού μονοπατιού(υπήρχε και χιόνι σε κάποιο δύσβατο σημείο) και ξεκίνησε η προσέγγιση της κορυφής Σκολιό (2912 μ). Μέσω ενός απότομου μονοπατιού η αποστολή έφτασε στην Σκάλα. Η θέα ήταν καταπληκτική με τις ψηλότερες κορυφές σε απόσταση αναπνοής.

Στο Σκολιό βγήκαν οι απαραίτητες φωτογραφίες, ακούστηκαν σχετικές μαντινάδες και όλοι υπερήφανοι υπέγραψαν στο βιβλίο. Ο Μύτικας απέναντι 5 μ πιο ψηλός, τα Μεγάλα Καζάνια και ανάμεσα αχανείς χαράδρες έκοβαν την ανάσα. Η ομάδα ξεκίνησε για τον Αγ. Αντώνιο (2816μ). Ο παλιός μετεωρολογικός σταθμός του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου έχει μετατραπεί σε καταφύγιο ανάγκης πλήρως εξοπλισμένο από τον Ελλην. Στρατό που εδρεύει σε κοντινή περιοχή. Φαγητό, κρεβάτια, θέρμανση, ασύρματος υπάρχουν για ώρα ανάγκης.Φωτογραφίζονται αγριοκάτσικα και χιονούρες και αρχίζει η κατάβαση προς το καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός (Διαχ. Μ. Ζολώτα). Σταδιακά επανέρχεται η βλάστηση και το μονοπάτι Ε4 διέρχεται μέσα από πυκνές συστάδες δέντρων. Το καταφύγιο είναι και αυτό πλήρως οργανωμένο σε ύψος 2.100μ., με ελικοδρόμιο και μπορεί να εξυπηρετήσει μέχρι 90 άτομα. Έχει πολλούς επισκέπτες, τουρίστες από Χαλκιδική κυρίως Γερμανούς αλλά και πολλούς Ρώσους. Όλοι ρωτούσαν πως θα φτάσουν στην κορυφή… Δυστυχώς έβρεξε την νύχτα πολύ και κάποιοι άτυχοι που κοιμήθηκαν σε σκηνές έγιναν μούσκεμα.

Η Δευτέρα 22/7 συνέχισε με βροχή αλλά η αποστολή πήρε το μονοπάτι της επιστροφής μέσα από το περίφημο «Δάσος της Σιωπής», ένα πανέμορφο δάσος με οξιές, προς την τοποθεσία Πριόνια (1130μ) όπου περίμενε το λεωφορείο. Τακτοποιήθηκαν τα σακίδια, γιορτάστηκαν τα γενέθλια της αρχηγού και ξεκίνησε η κατάβαση του φαραγγιού Ενιπέα. Το φαράγγι είναι καταπράσινο, γεμάτο νερά και καταρράκτες με 7 γεφυράκια πάνω από το ποταμάκι και καταλήγει στο Λιτόχωρο. Έγινε στάση στο Μοναστήρι του Αγ. Διονυσίου και αρκετοί έκαναν μπάνιο στα παγωμένα νερά του ποταμού.

Στο Λιτόχωρο η αποστολή τακτοποιήθηκε σε ξενοδοχεία και όλοι απόλαυσαν ζεστό μπάνιο και καλό ύπνο. Την Τρίτη 22/7 το πρωί έγινε μία πολύ ενδιαφέρουσα ξενάγηση στο Δίον και στο καλοδιατηρημένο κάστρο του Πλαταμώνα , επίσκεψη και φαγητό στο παραδοσιακό χωριό Νέος Παντελεήμονας και το λεωφορείο πήρε το δρόμο της επιστροφής για Πειραιά. Οι εντυπώσεις γράφτηκαν σε τετράδιο και κυκλοφόρησαν με φωτογραφίες στο διαδίκτυο, ανταλλάχτηκαν αριθμοί τηλεφώνων και δόθηκαν υποσχέσεις να διοργανώνονται πιο συχνά κοινές εξορμήσεις μεταξύ των δύο Συλλόγων.

Γιορτή του Ορειβατικού Συλλόγου σε χιονισμένο φόντο

Την Κυριακή 20 Ιανουαρίου ο Ε.Ο.Σ. Ρεθύμνου, μάζεψε τα μέλη και τους φίλους του στο καταφύγιο «Τουμπωτός Πρίνος» στον Ψηλορείτη και έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα για το 2013 σε χιονισμένο φόντο.

07/02/2013
Το καταφύγιο ήταν ανοιχτό από το Σάββατο για να υποδεχτεί όσους ήθελαν να περάσουν το βράδυ με καλή παρέα μπροστά στο τζάκι. Αρκετοί ήταν αυτοί που ξύπνησαν νωρίς το πρωί για να περπατήσουν ως την παγωμένη κορφή «Τίμιος Σταυρός». Ο καιρός ήταν καλός και το χιόνι ξεκινούσε από χαμηλά, δίνοντας τις καλύτερες προϋποθέσεις για μια χειμερινή ανάβαση.
Σιγά -σιγά κατέφθαναν στο καταφύγιο οι φίλοι ορειβάτες και μη και μέχρι τη μία που είχε οριστεί η εκδήλωση είχαν συγκεντρωθεί περισσότερα από 80 άτομα, αριθμός μεγαλύτερος των προσδοκιών μας, αφού ο δρόμος από το χωριό Κουρούτες προς το καταφύγιο δεν ήταν ιδιαίτερα προσιτός, λόγω του χιονιού.
Την πίτα έκοψε ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Γιώργος Βασιλάκης. Το φλουρί, που ήταν ένα χρυσό κόσμημα-πέδιλα του σκι, προσφορά του χρυσοχοείου Gold Corner, έτυχε στον κ. Κώστα Τζωρτζίνη.
Ακολούθησε πλούσιο γεύμα με επίκεντρο την καθιερωμένη «ορειβατική» φασολάδα. Μάγειρας και φέτος ήταν ο Βαγγέλης Βαβουδάκης με το επιτελείο του και τους ευχαριστούμε.
Ο Σύλλογός μας ελπίζει ότι και το νέο έτος θα συνεχίσει να προσφέρει ορειβατικές-πεζοπορικές και αναρριχητικές εμπειρίες στους Ρεθυμνιώτες. Ευχαριστούμε αυτούς που με οποιονδήποτε τρόπο βοήθησαν στη διοργάνωση της εκδήλωσης και φυσικά όσους αψήφησαν τις δυσκολίες και ανέβηκαν μέχρι το καταφύγιό μας, ειδικά τους γείτονες Κουρουτιανούς, που ήρθαν με τα δώρα τους για να γιορτάσουμε μαζί την έναρξη του νέου ορειβατικού έτους.
Ευχόμαστε καλή χρονιά και καλές αναβάσεις σε όλους!

To Δ.Σ. του Ορειβατικού Συλλόγου Ρεθύμνου

Ο Ορειβατικός στα Αστερούσια ΄Ορη

Την Κυριακή 7 Οκτωβρίου, φίλοι και μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Ρεθύμνου πραγματοποίησαν τη διαδρομή Κόφινας-Μονή Κουδουμά. Η αναχώρηση έγινε νωρίς το πρωί με αρχικό προορισμό το χωριό Στέρνες που βρίσκεται σε υψόμετρο 300 μ. Αγροτικός ανηφορικός δρόμος συνεχίζει μετά το χωριό, όπου οδήγησε τους ορειβάτες στο σημείο εκκίνησης στα 900 μ. περίπου υψόμετρο, σημείο που ξεκίνησε η κατάβαση προς το μοναστήρι του Κουδουμά. Με την κορφή του όρους Κόφινα στα αριστερά -ψηλότερη κορφή των Αστερουσίων (1231 μ.)- οι ορειβάτες πήραν το μονοπάτι της κατάβασης.
Τα Αστερούσια όρη αποτελούν τη νοτιότερη οροσειρά της Ελλάδας, ανάμεσα στην πεδιάδα της Μεσαράς και το Λιβυκό πέλαγος. Το ανάγλυφό τους είναι πολύ έντονο, με πολλά φαράγγια και χαράδρες γεγονός που τα κάνει δύσκολα στην πρόσβαση.

Η ονομασία τους μπορεί να συσχετισθεί με μυθικά πρόσωπα, όπως ο Αστέριος Δίας ή ο Μινωίτης πρίγκιπας Αστερίωνας. Αντίθετα με την οροσειρά, η ετυμολογία της κορφής του Κόφινα παραμένει δυσερμήνευτη. Στα τέλη της ενετοκρατίας αναφέρεται σε κείμενα ως «ο Κόφιν» ή «τα Ακόφια». Κάποιοι λένε ότι ονομάζεται έτσι γιατί μοιάζει με αναποδογυρισμένο κοφίνι, όμως η ετυμολογία αυτή είναι πολύ πεζή για να γίνει αποδεκτή.

Ένα πολύ ιδιαίτερο έθιμο λαμβάνει χώρα στην κορφή του Κόφινα στις 14 του Σεπτέμβρη (ημέρα που τιμάται η μικρή εκκλησία που βρίσκεται εκεί) το οποίο συσχετίζεται με τελετή δεντρολατρείας, ενώνοντας γενεές πιστών από τη μινωική εποχή μέχρι σήμερα. Πρόκειται για τις «μηλίτσες του Κοφίνου» που θεωρούνται δέντρα ιερά και θαυματουργά. Ο καρπός τους έχει όψη μικρού μήλου και προσφέρεται στους προσκυνητές ως αντίδωρο. Η επίσημη ονομασία αυτού του δέντρου είναι «Σορβιά η σκιαδιώδης». (Ένα δεύτερο είδος σορβιάς φυτρώνει στην τοποθεσία «Μηλέ», στα Λευκά Όρη.)

Τα βουνά των Αστερουσίων έχουν μια μοναδική γοητεία και ακόμα πιο μεγάλη οικολογική αξία. Το 55% των ενδημικών ειδών που έχουν καταγραφεί συνολικά στην Κρήτη συναντάται στα Αστερούσια. Στη διαδρομή που ακολούθησαν οι ορειβάτες βρίσκεται ένα από τα ελάχιστα δάση τραχείας πεύκης που έχουν απομείνει στην περιοχή, το επονομαζόμενο πευκοδάσος του Κουδουμά.

Μετά από μία 4ωρη πεζοπορία οι ορειβάτες έφτασαν στο Μοναστήρι, το οποίο εορτάζει στις 15 Αυγούστου καθώς και στις 10 Ιουλίου (μέρα που τιμούνται οι κτήτορες που επανίδρυσαν το μοναστήρι και έχουν ανακηρυχτεί Άγιοι, Παρθένιος και Ευμένιος). Το όνομα Κουδουμάς πιθανόν προέρχεται από τον αρχικό ιδρυτή της μονής, καθώς σε έγγραφο του 1280 υπάρχει το επώνυμο Cudhumano. Η μονή με τη σημερινή της μορφή κτίστηκε το 1870 στα ερείπια της παλαιάς μονής που είχε εγκαταλειφθεί, όπως κι όλες οι παραθαλάσσιες μονές της Κρήτης, λόγω των συχνών πειρατικών επιδρομών στα παράλια.

Η μέρα ήταν απολύτως καλοκαιρινή και οι ορειβάτες δεν έχασαν την ευκαιρία να απολαύσουν την υπέροχη θάλασσα. Η αρχηγός της διαδρομής κ. Ελένη Μαμαλάκη παρέθεσε γεύμα σε όλους τους ορειβάτες στο διαμορφωμένο χώρο φιλοξενίας που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την είσοδο της μονής. Το μέρος θεωρήθηκε ιδανικό από όλους ως η τελευταία καλοκαιρινή διαδρομή του 2012.

Ορειβατικός Σύλλογος Ρεθύμνου

Η διαδρομή του Ορειβατικού Συλλόγου Ρεθύμνου στον Άγιο Παύλο Σφακίων

06/10/2011
Η παραλία του Αγίου Παύλου είναι ένα από τα κρυμμένα στολίδια των Σφακίων. Βρίσκεται ανάμεσα στην Αγιά Ρουμέλη και το Λουτρό και χαρακτηρίζεται από τη βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Παύλου που είναι κτισμένο στη θέση Σελούδα. Η εκκλησία βρίσκεται στο σημείο όπου, ο Απόστολος των Εθνών κήρυξε το λόγο του Θεού, περνώντας από δω κατά το ταξίδι του για τη Ρώμη. Είναι μια πολύ γραφική μικρή εκκλησία, χτισμένη πάνω στην παραλία με πέτρες από την περιοχή. Για το λόγο αυτό δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσετε την εκκλησία από μακριά, καθώς γίνεται ένα με το τοπίο. Χτίστηκε γύρω στο δέκατο αιώνα και είναι δίδυμη εκκλησία με την Παναγία των Μυριοκεφάλων, κτίσμα κι αυτή του Αγίου Ιωάννη του Ξένου, οι τοιχογραφίες της χρονολογούνται από το δέκατο τρίτο αιώνα. Η πρόσβαση γίνετε μόνο από τη θάλασσα ή με τα πόδια. Έτσι, και ο Ορειβατικός Σύλλογος Ρεθύμνου το προηγούμενο Σαββατοκύριακο περπάτησε ένα από τα ομορφότερα μονοπάτια της Κρήτης για να φτάσει εκεί.

Ξεκινώντας το Σάββατο, αφήσαμε πίσω μας ένα φθινοπωρινό Ρέθυμνο για να πάμε στο μικρό οικισμό Άγιος Ιωάννης στα Σφακιά (μετά το γεφύρι της Αράδαινας) και να συναντήσουμε ένα τελείως διαφορετικό καιρό, αφού οι Μαδάρες προστατεύουν την περιοχή από το Βοριά. Ακολουθήσαμε ένα πολύ καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι μέχρι το μέσο της διαδρομής. Στο σημείο όπου τελειώνει η ευθεία και ξεκινάει να κατηφορίζει το μονοπάτι προς την παραλία κατασκηνώσαμε.

Η πανοραμική θέα από αυτό το «μπαλκόνι του Λιβυκού» είναι πραγματικά μοναδική! Μπροστά μας απλωνόταν η νότια ακτογραμμή των Χανίων από τον Άγιο Παύλο μέχρι την Αγιά Ρουμέλη και την Παλαιόχωρα.Το πρωί άρχισε η κατάβαση. Το μονοπάτι εναλλασσόταν από πέτρινο καλντερίμι σε χωμάτινο μονοπάτι μέσα στο κεδροπευκόδασος, ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα στην Κρήτη, και στη συνέχεια στην άμμο της παραλίας. Επισκεφτήκαμε το γραφικό εκκλησάκι και στη συνέχεια απολαύσαμε μία απόλυτα καλοκαιρινή ημέρα στη θάλασσα.

Στην παρθένα αυτή παραλία, όπου τα μόνα ανθρώπινα σημάδια θα έπρεπε να είναι, τα ίχνη από τις πατημασιές στην άμμο, υπάρχει και μία ταβέρνα, η οποία δεν συμμερίζεται την διακριτικότητα της εκκλησίας, δίπλα της. Ταβέρνες, καντίνες και ξαπλώστρες υπάρχουν σχεδόν σε όλες τις παραλίες του νομού. Ας έχουμε την επιλογή να επισκεφτούμε και κάποιες παραλίες χωρίς τέτοιες “ανέσεις”…!!! Καλό θα ήταν με τη στάση μας, να μην υποστηρίζουμε την κατάσκευή τέτοιων κτισμάτων, ιδιαίτερα στις λίγες εναπομείναντες οάσεις.

Το απόγευμα ήρθε δυστυχώς και η ώρα της επιστροφής μας, που έγινε από το ίδιο μονοπάτι, στον Άγιο Ιωάννη. Μία άλλη επιλογή που έχει ο επισκέπτης είναι να συνεχίσει το μονοπάτι που ακολουθεί την ακτογραμμή δυτικά μέχρι το χωριό της Αγίας Ρουμέλης, διάρκειας μίας ώρας περίπου, και να πάρει από εκεί το καράβι για το λιμάνι της Χώρας Σφακίων.

Ήταν ένα διήμερο γεμάτο από όμορφες εικόνες, Τώρα μπορούμε πιο εύκολα να επιστρέψουμε στην καθημερινότητα μας… μέχρι την επόμενη επίσκεψη μας στη φύση!

Ε.Ο.Σ. ΡΕΘΥΜΝΟΥ