«Στήνοντας μια τάξη εκτός σχολείου…»
Οι περισσότεροι άνθρωποι και εκπαιδευτικοί ακούγοντας την λέξη τάξη, φέρνουν στο μυαλό τους την κλασική αίθουσα με τον πίνακα, τα τακτοποιημένα θρανία, τον βιντεοπροβολέα (σήμερα) και τον εκπαιδευτικό που αγωνίζεται να προφτάσει να παραδώσει την ύλη της χρονιάς! Το σημερινό σχολείο μοιάζει με μια σύγχρονη Οδύσσεια στην οποία εμπλέκονται αγχωμένοι-δυστυχισμένοι μαθητές, πιεσμένοι εκπαιδευτικοί και γονείς σε νευρική κρίση, αναζητώντας την Ιθάκη της γνώσης. Τις τελευταίες δεκαετίες ξένα εκπαιδευτικά συστήματα (Νορβηγία ,Ισλανδία, Αυστραλία, Αμερική ,κ.α.), αποδεδειγμένα καλύτερα από τα δικά μας, αποφάσισαν ότι μια νέα μέθοδος εκπαίδευσης με την ονομασία «Αγωγή Υπαίθρου» πρέπει να ενταχθεί (μαζί με την συμβατική εκπαίδευση) στα σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα. Τα προγράμματα αγωγής υπαίθρου φάνηκε ότι μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο και πολύτιμη βοήθεια μέσα στο σχολικό πρόγραμμα σπουδών καθώς λειτουργούν έξω από τα όρια και τους περιορισμούς που χαρακτηρίζουν την συμβατική εκπαίδευση (Barnett & Henderson, 2001) στοχεύοντας και προωθώντας την ανάπτυξη ολόκληρης της προσωπικότητας ,ισορροπημένα και ολοκληρωμένα (Gray & Perusco, 1993).Αυτή η δυνατότητα, προκαλεί τις υπάρχουσες σχολικές δομές, οι οποίες προετοιμάζουν τους μαθητές για εξετάσεις αντί να τους δίνουν εμπειρίες ζωής που μπορούν να τους βοηθήσουν στην ανάπτυξη ολοκληρωμένης προσωπικότητας. Τα οφέλη από την συμμετοχή σε προγράμματα αγωγής υπαίθρου είναι πολλαπλά (ατομικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά) και έχουν καταγραφεί σε αρκετές έρευνες. Στην ουσία, πρόκειται για τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος μάθησης για πράγματα που μπορούν να διδαχτούν καλύτερα έξω από την τάξη (Smith, 1955). Ο κεντρικός παιδαγωγικός στόχος δεν είναι η εκμάθηση κάποιας ύλης αλλά η απόκτηση ψυχικού σθένους το οποίο θα συντροφεύει τον εκπαιδευόμενο σε όλη του την ζωή…Αναζητάμε λοιπόν την απόκτηση αυτοπεποίθησης, την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, την ομαδικότητα, την πνευματικότητα , την αποδοχή προκλήσεων, δεξιότητες που θα χρειαστούμε σε όλη μας την ζωή και όχι μόνο την παράδοση της ύλης..
Κινούμενοι σε αυτή την νέα εκπαιδευτική γραμμή εκπαιδευτικοί και μαθητές του Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. ,πραγματοποίησαν την Τετάρτη 27-11-13 δραστηριότητα αγωγής υπαίθρου που περιελάμβανε πεζοπορία και βιωματικές δράσεις στην περιοχή την Ιεράς Μονής Αρκαδίου. Αναλυτικά ,οι μαθητές με τους εκπαιδευτικούς ανέβηκαν μέχρι τον Τίμιο Σταυρό(πεζοπορία)και στο ανοικτό πεδίο κοντά στο ναό σε ένα μαγευτικό τοπίο υλοποίησαν παιχνίδια αγωγής υπαίθρου(γνωριμίας-ομαδικότητας-συνεργασίας) και ολοκλήρωσαν την δράση με εικαστικά. Ήταν τρεις ώρες γεμάτες χαρά και δημιουργία. Η δράση έγινε αποδεκτή με ενθουσιασμό από μαθητές και εκπαιδευτικούς αποδεικνύοντας ότι η επίδραση του φυσικού περιβάλλοντος στην μάθηση είναι θετική. Η επιτυχία της πρώτης εξόρμησης στην φύση δίνει ιδιαίτερη ικανοποίηση στους εκπαιδευτικούς(Δαμανάκης Σ., Λαμπαθάκης Μιχ., Σφακιανάκη Χρ., Προκοπίου Σ.) που οργάνωσαν την δράση και δείχνει τις απεριόριστες δυνατότητες τέτοιων προγραμμάτων στην χώρα μας. Το Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. στοχεύει για το σχ. έτος 2013-14 ,στον σχεδιασμό και υλοποίηση τέτοιων δράσεων μεμονωμένα και σε συνεργασία και με άλλα σχολεία με στόχο οι μαθητές να κερδίσουν ότι έχει να προσφέρει το συγκεκριμένο κομμάτι στην ατομική και κοινωνική τους βελτίωση. Η πορεία των δράσεων θα αποτελέσει αντικείμενο μελέτης(έρευνα δράσης) από την ομάδα φυσικής αγωγής που έχει τον γενικό σχεδιασμό. Το σίγουρο είναι ότι η δημιουργία ενός φορέα που θα υλοποιεί τέτοιες δράσεις (π.χ. επαναλειτουργία του ΚΠΕ Καρωτής σε αυτή την κατεύθυνση) είναι αναγκαία και θα αποτελούσε μοχλό ανάπτυξης για όλη την περιοχή και την Κρήτη. Ειδικά εάν στην λειτουργία του ενταχθούν προγράμματα ειδικής αγωγής στα πρότυπα αντίστοιχων κέντρων του εξωτερικού αλλά και της χώρας μας(βόρεια Ελλάδα)τα οφέλη θα είναι πολλαπλά για τον εκπαιδευτικό κόσμο της Κρήτης και όχι μόνο…Η σχετική μελέτη για την ίδρυση αυτού του φορέα έχει ήδη ξεκινήσει και αναμένεται να ολοκληρωθεί την Άνοιξη του 2014,όπου οι προτάσεις θα κατατεθούν σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς…
Οι περισσότεροι άνθρωποι και εκπαιδευτικοί ακούγοντας την λέξη τάξη, φέρνουν στο μυαλό τους την κλασική αίθουσα με τον πίνακα, τα τακτοποιημένα θρανία, τον βιντεοπροβολέα (σήμερα) και τον εκπαιδευτικό που αγωνίζεται να προφτάσει να παραδώσει την ύλη της χρονιάς! Το σημερινό σχολείο μοιάζει με μια σύγχρονη Οδύσσεια στην οποία εμπλέκονται αγχωμένοι-δυστυχισμένοι μαθητές, πιεσμένοι εκπαιδευτικοί και γονείς σε νευρική κρίση, αναζητώντας την Ιθάκη της γνώσης. Τις τελευταίες δεκαετίες ξένα εκπαιδευτικά συστήματα (Νορβηγία ,Ισλανδία, Αυστραλία, Αμερική ,κ.α.), αποδεδειγμένα καλύτερα από τα δικά μας, αποφάσισαν ότι μια νέα μέθοδος εκπαίδευσης με την ονομασία «Αγωγή Υπαίθρου» πρέπει να ενταχθεί (μαζί με την συμβατική εκπαίδευση) στα σύγχρονα αναλυτικά προγράμματα. Τα προγράμματα αγωγής υπαίθρου φάνηκε ότι μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο και πολύτιμη βοήθεια μέσα στο σχολικό πρόγραμμα σπουδών καθώς λειτουργούν έξω από τα όρια και τους περιορισμούς που χαρακτηρίζουν την συμβατική εκπαίδευση (Barnett & Henderson, 2001) στοχεύοντας και προωθώντας την ανάπτυξη ολόκληρης της προσωπικότητας ,ισορροπημένα και ολοκληρωμένα (Gray & Perusco, 1993).Αυτή η δυνατότητα, προκαλεί τις υπάρχουσες σχολικές δομές, οι οποίες προετοιμάζουν τους μαθητές για εξετάσεις αντί να τους δίνουν εμπειρίες ζωής που μπορούν να τους βοηθήσουν στην ανάπτυξη ολοκληρωμένης προσωπικότητας. Τα οφέλη από την συμμετοχή σε προγράμματα αγωγής υπαίθρου είναι πολλαπλά (ατομικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά) και έχουν καταγραφεί σε αρκετές έρευνες. Στην ουσία, πρόκειται για τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος μάθησης για πράγματα που μπορούν να διδαχτούν καλύτερα έξω από την τάξη (Smith, 1955). Ο κεντρικός παιδαγωγικός στόχος δεν είναι η εκμάθηση κάποιας ύλης αλλά η απόκτηση ψυχικού σθένους το οποίο θα συντροφεύει τον εκπαιδευόμενο σε όλη του την ζωή…Αναζητάμε λοιπόν την απόκτηση αυτοπεποίθησης, την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, την ομαδικότητα, την πνευματικότητα , την αποδοχή προκλήσεων, δεξιότητες που θα χρειαστούμε σε όλη μας την ζωή και όχι μόνο την παράδοση της ύλης..
Κινούμενοι σε αυτή την νέα εκπαιδευτική γραμμή εκπαιδευτικοί και μαθητές του Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. ,πραγματοποίησαν την Τετάρτη 27-11-13 δραστηριότητα αγωγής υπαίθρου που περιελάμβανε πεζοπορία και βιωματικές δράσεις στην περιοχή την Ιεράς Μονής Αρκαδίου. Αναλυτικά ,οι μαθητές με τους εκπαιδευτικούς ανέβηκαν μέχρι τον Τίμιο Σταυρό(πεζοπορία)και στο ανοικτό πεδίο κοντά στο ναό σε ένα μαγευτικό τοπίο υλοποίησαν παιχνίδια αγωγής υπαίθρου(γνωριμίας-ομαδικότητας-συνεργασίας) και ολοκλήρωσαν την δράση με εικαστικά. Ήταν τρεις ώρες γεμάτες χαρά και δημιουργία. Η δράση έγινε αποδεκτή με ενθουσιασμό από μαθητές και εκπαιδευτικούς αποδεικνύοντας ότι η επίδραση του φυσικού περιβάλλοντος στην μάθηση είναι θετική. Η επιτυχία της πρώτης εξόρμησης στην φύση δίνει ιδιαίτερη ικανοποίηση στους εκπαιδευτικούς(Δαμανάκης Σ., Λαμπαθάκης Μιχ., Σφακιανάκη Χρ., Προκοπίου Σ.) που οργάνωσαν την δράση και δείχνει τις απεριόριστες δυνατότητες τέτοιων προγραμμάτων στην χώρα μας. Το Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. στοχεύει για το σχ. έτος 2013-14 ,στον σχεδιασμό και υλοποίηση τέτοιων δράσεων μεμονωμένα και σε συνεργασία και με άλλα σχολεία με στόχο οι μαθητές να κερδίσουν ότι έχει να προσφέρει το συγκεκριμένο κομμάτι στην ατομική και κοινωνική τους βελτίωση. Η πορεία των δράσεων θα αποτελέσει αντικείμενο μελέτης(έρευνα δράσης) από την ομάδα φυσικής αγωγής που έχει τον γενικό σχεδιασμό. Το σίγουρο είναι ότι η δημιουργία ενός φορέα που θα υλοποιεί τέτοιες δράσεις (π.χ. επαναλειτουργία του ΚΠΕ Καρωτής σε αυτή την κατεύθυνση) είναι αναγκαία και θα αποτελούσε μοχλό ανάπτυξης για όλη την περιοχή και την Κρήτη. Ειδικά εάν στην λειτουργία του ενταχθούν προγράμματα ειδικής αγωγής στα πρότυπα αντίστοιχων κέντρων του εξωτερικού αλλά και της χώρας μας(βόρεια Ελλάδα)τα οφέλη θα είναι πολλαπλά για τον εκπαιδευτικό κόσμο της Κρήτης και όχι μόνο…Η σχετική μελέτη για την ίδρυση αυτού του φορέα έχει ήδη ξεκινήσει και αναμένεται να ολοκληρωθεί την Άνοιξη του 2014,όπου οι προτάσεις θα κατατεθούν σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς…
|
|
|
